شرایط مناسب کشت

هویج گیاهی با طعم و عطر و بافت خوب است که به‌عنوان یک گیاه محبوب و با ماندگاری طولانی در بسیاری از اقلیم‌ها قابل رشد است. هویج قادر به تحمل یخ‌زدگی است. هویج از کاشت تا برداشت محصول بسته به نوع رقم به ۲ تا ۴ ماه زمان نیاز دارد.
کاهش طول روز باعث کاهش رنگ هویج می‌شود، رنگ در قسمت‌های قدیمی ریشه شدیدتر است. از اپیدرم به مرکز و به سمت کامبیوم و از بالا به پایین کاهش می‌یابد. رنگ به میزان زیادی تحت تاثیر رقم قرار دارد.
عوامل محیطی بر کیفیت و میزان عملکرد محصول بسیار موثر است، در ادامه به بررسی شرایط مناسب کشت هویج می پردازیم.

دما

اکثر محصولات ریشه ای سبزیجاتی هستند که در فصل خنک کشت می شوند و بهترین شرایط رشد را در بهار و پاییز دارند، اما ارقام متحمل به گرما نیز برای کشت تابستانه وجود دارند.
هویج یکی از مهمترین محصولات ریشه ای در جهان است که ریشه آن برای مصارف تازه خوری و فرآوری شده مورد مصرف قرار می گیرد.این محصول در بهار، تابستان و پاییز در مناطق معتدل و در زمستان در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری کشت می شود. به دلیل تنوع زیاد رقم و نوع محصول دانستن خواسته ها و نیاز بازارهای مصرف در انتخاب رقم مناسب کشت ضروری است.
هویج در دمای ۱۵ تا ۲1 درجه سانتی‌گراد به‌خوبی رشد می‌کند. سبزیجات ریشه ای در دمای 0C 15/5 جوانه زده و بهترین دمای جوانه زنی برای آن ها 0C 21-12/5 است. دماهای گرم (بیشتر از0C 26/5) باعث القای خواب بذر، توسعه ضعیف ریشه (بدشکلی)، کیفیت پایین ریشه (رنگ ضعیف و بافت درشت) و کاهش سطح قند ریشه می شود. سبزیجات ریشه ای به سرعت (100-30 روز) بالغ می شوند و دما تعداد روزهای برداشت را تحت تأثیر قرار می دهد.
دماهای بالاتر و پایین‌تر از دمای اُپتیمم (بالاتر از ۲۱ و پایین‌تر از ۱۵ درجه سانتی‌گراد) رنگ هویج را کاهش می‌دهد.

خاک

محصولات ریشه ای در محدوده وسیعی از خاک ها قابل کشت هستند. خاک های سنگین (حاوی درصد قابل توجهی رس و سیلت) عملکرد تولید بالایی دارند در حالیکه خاک های سبک و شنی برای کشت های اوایل بهار، پاییز یا زمستان بسیار مناسبترند. هویج مانند سایر محصولات ریشه ای به خاک های عمیق، نرم، با ساختمان خوب، دارای ظرفیت نگهداری آب مناسب و زهکشی خوب نیاز دارد. خاک های متمایل به فشرده شدن، حاوی درصد بالایی سنگ یا فاقد ساختمان خوب برای کشت مناسب نیستند. در این شرایط ظهور جوانه ها و رشد ریشه تحت تأثیر قرار گرفته و برداشت محصول با مشکل مواجه خواهد شد.
بهترین بافت خاک برای کشت هویج خاک‌های عمیق لومی شنی با پ-هاش 7/5-6/5 است. هوادهی خوب خاک و گیاه منجر به دستیابی به عملکرد محصول و موجب کاهش بیماری های متداول می گردد.
خاک‌های سنگین و رسی برای کشت توصیه نمی‌شود، زیرا رشد ریشه در این خاک‌ها با مشکل مواجه می شود بدشکلی، چندریشه ای شدن و ظهور ریشه های موئین در ریشه از این مشکلات است. در خاک های مستعد سله بعداز کاشت بذر و آبیاری یک ‌لایه‌ی سنگین روی سطح خاک‌ها تشکیل می‌شود (پوسته‌پوسته شدن سطح خاک) که جوانه‌زنی بذر را با مشکل مواجه می‌سازد.
هویج‌هایی که در خاک‌های شنی و خاک‌های پر از مواد آلی رشد می‌کنند، نسبت به هویج‌هایی که در خاک‌های سیلتی و سنگین رشد می‌کنند رنگ بهتری دارند.

آبیاری

سبزیجات ریشه¬ای برای رسیدن به کیفیت مناسب به آبیاری دوره-ای نیاز دارند. به طور کلی در طول دوره رشد 10-8 مرتبه آبیاری به میزان 31-25 سانتیمتر آب در هر جریب (1000مترمربع) نیاز دارد که بسته به تغییرات فصلی، رقم و تاریخ کشت تعداد و میزان آبیاری متفاوت است. نوع خاک بر مقدار کل آب مورد نیاز تأثیری نداشته و تنها دور آبیاری را تحت تأثیر قرار می دهد، خاک های سبکتر به تعداد دفعات بیشتری آبیاری نیاز دارند اما حجم آب مورد نیاز برای هر آبیاری نیز کمتر است.
آبیاری قطره ای عملکرد و بازارپسندی محصول را افزایش داده و مشکلات همراه سایر روش های آبیاری را ندارد. گیاهان ریشه ای به تنش آبی بسیار حساسند. زمان های حیاتی که آبیاری می تواند تولید محصول را بهبود دهد شامل مرحله استقرار (بعد از کاشت بذر)، مرحله رشد سریع برگ ها (رشد رویشی) و مرحله سایز گرفتن ریشه است. محصولات ریشهای به 5-2/5 سانتیمتر آب در هر هفته نیاز دارد. آبیاری بیش از حد منجر به تقسیم شدن ریشه، ترک خوردن و رنگ گیری ضعیف ریشه می شود بعلاوه آبیاری زیاد باعث کاهش رنگ هویج می‌شود.

شوری

هویج از محصولات حساس به شوری است. ایده آل ترین مقدار EC عصاره اشباع خاک برای کاشت هویج dS/m 1 و برای آب بسته به بافت خاک از dS/m 0/7 تا 2/2 متغیر است. بسته به نوع بافت خاک با افزایش شوری عملکرد محصول با کاهش همراه خواهد شد.
کاشت
بهترین عمق کشت 0/75-0/65 سانتیمتر، فاصله بین ردیف ها 61-38 سانتیمتر و فاصله در یک ردیف 10-7/5 سانتیمتر است. تیمار بذرها با قارچکش برای استقرار بهتر گیاه توصیه می شود و همیشه کشت گیاهان در بسترهای مناسب منجر به رعایت عمق کشت یکنواخت و استقرار سریعتر گیاه می شود. آبیاری بعد از کشت بذر جوانه زنی را تسریع می کند. هویج به ویژه در خاک های سرد به آرامی جوانه می زند. رعایت تناوب کاشت در هویج برای جلوگیری از بیماری‌ها بسیار مهم است.

نمونه برداری گیاه

مراحل کلی رشد هویج

کاشت هویج از طریق بذر انجام شده و مراحل رشدی آن شامل
*سبز شدن بذر
*رشد رویشی (مرحله توسعه شاخسار گیاه و اندام هوایی است)
*مرحله تشکیل ریشه
*و در ادامه مرحله پرشدن ریشه و رسیدگی می شود.
گیاه در هر مرحله از رشد به عناصر غذایی خاصی نیاز دارد و تأمین نیاز هر عنصر در هر مرحله میزان عملکرد و کیفیت محصول را تضمین خواهد کرد.

کنترل علف های هرز هویج

در مزارع تحت مدیریت متعارف علف¬های هرز را با علفکش¬های پیش-کشت و یا پیش¬رویشی کنترل می¬کنند. پیش از کشت هویج برای کنترل علف های هرز پهن برگ و چمن از علف کشهای پس رویشی استفاده شود. در صورت نیاز علف های هرز را به صورت دستی و مکانیکی حذف کنید.
در سیستم های کشت ارگانیک آبیاری پیش کشت انجام شود تا ظهور علف های هرز القا گردد. علف های هرز را با خاک ورزی، آتش زدن یا علف کش های آلی مورد تأیید OMRI (غیرانتخابی، تماسی، فعالیت باقیمانده محدود شده) از بین برد.

برداشت و ذخیره هویج

انتخاب زمان کشت محصول به عواملی همچون سرعت رشد گیاه، اندازه ریشه، ملاک های کیفیت و نیازهای بازار بستگی دارد. برداشت هویج هر زمان بعد از سایز گرفتن ریشه آغاز می شود.
بهترین شرایط ذخیره هویج در دمای0C 0-3 و رطوبت 100-95 درصد است. یکی از مشکلات انبارداری هویج خشک شدن هویج در اثر کاهش میزان آب است که در دمای گرمتر از محیط اطراف اتفاق می افتد، هویج بیشترین میزان رطوبت خود را در هفته اول انبارداری از دست می دهد، بنابراین سرعت بالای خنک کردن و رطوبت نسبی بسیار بالا برای انبارداری هویج ضروری است، البته رطوبت نسبی به قدری بالا باشد که آب اضافی در اطراف هویج تشکیل نگردد، حضور آب اضافی موجب تحریک و توسعه بیماری های قارچی شده و از تهویه نرمال جلوگیری می کند.
عوامل مؤثر بر طعم نامطلوب هویج شامل ژنتیک، رقم، شرایط رشد، آفات و بیماری‌ها، روش نگهداری و انبارداری می‌باشد. در صورت بالغ شدن در روزهای گرم و آفتابی و شب‌های خنک، هویج دارای بهترین عطروطعم است. گیاه در روز فتوسنتز می‌کند و قندهای زیادی را در ریشه‌ها ذخیره می‌کند و سپس در شب‌های خنک هویج به‌جای آنکه قند را بسوزاند استراحت می‌کند و قند ذخیره می‌شود. ذخیره هویج در نزدیکی سیب یا میوه‌های دیگری که گاز اتیلن تولید می‌کنند باعث تشویق تولید تریپن ها و فنیل پروپانوئیدها شده و موجب تلخ شدن هویج می‌گردد.

توصیه کودی هویج

تغذیه هویج: نقش عناصر غذایی و اختلالات تغذیه ای

تعادل صحیح بین عناصر ریزمغذی و پرمصرف برای دستیابی به بهترین نتایج در تشکیل هویج ضروری است. کمبود هر عنصری برای محدود کردن میزان عملکرد کافی است. برای اطلاع از نیازهای غذایی و کوددهی استفاده از آزمون خاک و محدودیت¬های غذایی ضروری است.
کشاورزان باید در انتخاب رقم بسیار دقت کنند، زیرا پتانسیل عملکرد محصول نیاز غذایی محصول را تحت تأثیر قرار داده و برای داشتن طرح کوددهی کاربردی دانستن نیازهای غذایی هر رقم ضروری است. مصرف کودهای نواری در سبزیجات ریشه ای باید به صورت دو طرف ردیف کشت قرار داده شود زیرا مصرف نوار زیر بذر موجب آسیب به ریشه و خسارت می گردد.

نیتروژن در هویج

هویج از محصولاتی است که به نیتروژن نسبتا پایینی نیاز دارد. مصرف یکباره ازت به دلیل حساسیت این عنصر به آبشویی توصیه نمی شود. هویج در هفته¬های 8-4 بعد از سبزشدن، که حداکثر سرعت رشد رویشی گیاه است به بیشترین میزان نیتروژن نیاز دارد. میزان نیاز گیاه به ازت بسته به میزان موادآلی خاک متفاوت است. مصرف بیش از حد نیتروژن منجر به رشد بیش از حدبرگ و کاهش اندازه ریشه می گردد. یک سوم تا یک دوم کل مقدار کود ازت توصیه شده به صورت پیش کشت و مابقی درفاصله 8-4 هفته بعد از ظهور برگ ها به صورت تقسیط مصرف شود. در صورت مصرف کوددامی یا کمپوست، یا کشت هویج بعد از محصولات خانواده لگوم میزان موردنیاز نیتروژن کاهش می یابد.
علایم کمبود نیتروژن
ظهور رنگ سبز روشن در کل شاخسار گیاه که ابتدا در برگ های قدیمی مشاهده شده و در ادامه رشد گیاه متوقف می شود و در برخی موارد نیز در برگ های قدیمی سفیدشدن نوک برگ ها اتفاق می افتد.

فسفر در هویج

فسفر توسعه رشد ریشه را تحریک کرده و برای رشد مناسب ریشه هویج ضروری است و یکی از مهمترین عناصر برای تمامی محصولات ریشه ای است. در شرایط سرد خاک (کشت اوایل بهار، اواخر پاییز یا زمستان) مقادیر بالاتر فسفر توصیه می شود.
علایم کمبود فسفر
رشد ریشه در گیاهان دچار کمبود فسفر به شدت متوقف می شود و در نتیجه عملکرد محصول به شدت کاهش می یابد.

پتاسیم در هویج

هویج از جمله محصولاتی است که نیاز بالایی به پتاسیم دارد، پتاسیم کافی برای کیفیت خوب ریشه، رنگ بهتر ریشه و همچنین افزایش سلامت محصول بعد از برداشت ضروری است.
علایم کمبود پتاسیم
کمبود پتاسیم باعث بروز رنگ قرمز در شاخسار می شود که از حاشیه برگ های قدیمی آغاز می شود. در برگ های قدیمی کلروز بین رگبرگی و در ادامه رنگ پریدگی کلی و پژمردگی مشاهده خواهد شد.

منیزیم در هویج

علایم کمبود منیزیم به صورت کلروز بین رگبرگی با رگبرگ های سبز در برگ های قدیمی ظاهر می شود، در ادامه کمبود مناطق بین رگبرگی سفید می شوند و گاها نوگ برگ ها بنفش می شود در حالیکه رگبرگ های اصلی همچنان سبز باقی می ماند.

کلسیم در هویج

کلسیم از جمله عناصر ضروری برای افزایش وزن، بهبود رنگ، افزایش انبارمانی و در نهایت افزایش عملکرد و کیفیت محصول هویج است. بیشترین زمان نیاز هویج به کلسیم مرحله پرکردن ریشه است.
علایم کمبود کلسیم
در شرایط کمبود عنصر کلسیم اندازه ریشه به شدت کاهش می یابد.

گوگرد در هویج

علایم کمبود گوگرد
برگ های جوان ضعیف و به طور یکنواخت کلروز می شوند و در ادامه نوک و حاشیه برگ ها سفید می شوند.

ریزمغذی ها در هویج

هرچند هویج ازجمله محصولاتی است که به کمبود عناصر ریزمغذی حساس نیست اما حضور میزان کافی عناصر ریزمغذی برای رشد بهینه و کیفیت محصول ضروری است.
علایم کمبود بور
میزان ناکافی بور باعث کاهش جوانه زنی و رشد نشا می گردد. برگ¬های جدید، رنگ سبززرد دارند. در شرایط کمبود شدید روی سطح ریشه رنگ قهوه ای مات ظاهر می شود که بازارپسندی محصول را به شدت کاهش می دهد.
علایم کمبود مس
در شرایط کمبود مس کلروز یکنواخت برگ های جوان اتفاق می افتد.
علایم کمبود آهن
کلروز ضعیف برگ های جوان از بارزترین علایم کمبود آهن در هویج است.
علایم کمبود منگنز
برگ های جوان کلروتیک شده در حالیکه برگ های قدیمی شُل و خمیده می شوند.

اختلالات فیزیولوژیک: Bitterness

Bitterness
این عارضه در هویج مشکل ساز است، این مشکل از طریق تشکیل ترکیبات طبیعی در مواقع مواجه با تنش ایجاد می شود. در هویج این ترکیبات زمانی تشکیل می شوند که گیاهان تحت تنش گرمایی قرار دارند (پیش از برداشت) یا در زمان انبارمانی در معرض اتیلن قرار می گیرند.

گل دادن هویج

Bloting
در مرحله رشد رویشی به مرحله گلدهی (باردهی) انتقال می یابد. ساقه های گل در هر زمانی از رشد می توانند ظاهر شوند و در صورت کاشت زودهنگام یا زمستان گذرانی ریشه ها نیز پیچ و تاب می خورند.

ترک خوردن

ترک خوردن در گیاهان ریشه ای مسن و به دنبال وضعیت آبیاری ضعیف اتفاق می افتد. برای اطمینان از رشد پایدار، خاک (به ویژه در خاک های شنی یا خاک های حساس به خشکی) مرطوب نگه-داشته شود. زمانیکه آبیاری نامنظم انجام شود به محض اینکه آب در دسترس ریشه قرار گیرد، ریشه ها با سرعت شروع به جذب آب نموده و منبسط می شوند و همین امر موجب ترک خوردن ریشه می گردد. ارقام دارای ریشه بزرگ (یا مُسن تر) نسبت به ارقام کوچکتر (جوانتر) بیشتر مستعد ترک خوردگی هستند. خردشدن و یا ترک خوردن در زمان برداشت نیز می تواند اتفاق بیافتد به ویژه در شرایطی که در زمان برداشت ریشه ها خیلی سرد باشند.

چنگالی شدن هویج

عارضه چنگالی شدن در هویج مشکل ساز است، از عوامل ایجاد این عارضه می توان به خاک های فشرده و چگال، انسداد ریشه توسط سنگ و ... و یا هرفاکتوری که موجب انحراف رشد ریشه می شود اشاره نمود. زمانیکه نوک ریشه آسیب می بیند، ریشه های ثانویه رشد می کنند و به هویج ظاهر چنگالی می دهند. جایگذاری کود، خسارت حشرات و بیماری ها، زیادبود نیتروژن و استفاده از کود دامی تازه به ریشه آسیب زده و احتمال بروز این عارضه را تشدید می کنند.

یخزدگی هویج

خسارت یخزدگی بر روی شاخسار هویج و طوقه ریشه دیده می شود. یخزدگی های خفیف موجب مرگ و میر خفیف برخی از برگچه ها می-شود. در ادامه این برگچه ها به سرعت توسط قارچ های ثانویه مانند آلترناریا یا بوتریتیس کلونی می شوند. در سطح طوقه بعد از چند روز شکاف های طولی (شعاعی) ظاهر می شوند که به سرعت با افزایش دما یا در بازار پوسیده می شوند، در صورت شدت صدمات ریشه حالت آبگزیده پیدا می کند.

آفات و بیماری های هویج: آفات و حشرات مکنده

Carrot rust fly (زنگ پروازی هویج یا مگس هویج)
حشره‌ی بالغ یک مگس کوچک و تیره‌رنگ است. لاروها حدوداً ۱ سانتیمتر هستند و در ریشه‌ی هویج حفره و زخم ایجاد می‌کنند. تغذیه لارو از ریشه، ایجاد زخم، ایجاد تونل قرمز زنگ زده، پژمردگی بوته و کوتولگی از علایم خسارت این آفت است.

شته ها

Willow-carrot aphids (شته-بید هویج)
شته های بیدهویج موجب آسیب مستقیم به شاخ و برگ شده و آن را زرد تا قرمز می کند. البته این شته ها می توانند ناقل چندین بیماری ویروسی از جمله ویروس لکه زرد پارسنیپ، ویروس زرد anthiriscus یا ویروس کوتوله رنگارنگ باشند.
Bean aphid(شته لوبیا)
بسیاری از محصولات ریشه ای تحت تأثیر خسارت شته های لوبیا قرار می گیرند.
Honeysuckle aphid شته پیچ امین الدوله
جمعیت این شته گاها زیاد شده و معمولا خسارت جدی به محصول وارد نمی کند، مهمترین مشکل این آفت ناقل ویروس بودن آن است.

سوسک پالستری

Palestriped flea beetle سوسک کک پالستری
خسارت حشره بالغ بیشتر از لارو است، این حشرات از سطح زیرین برگ تغذیه و موجب ایجاد حفره های نامنظم در سطح برگ می شوند. در صورت افزایش جمعیت میزان خسارت نیز افزایش می یابد و در گیاهان جوان درصد خسارت ایجاد شده بیشتر است. تغذیه لاروها از ریشه هویج نیز موجب کاهش عملکرد محصول می گردد.

کرم طوقه بُر

Cut worms کرم طوقه بُر
گیاه میزبان این کرم طیف وسیعی از سبزیجات شامل هویج وچغندر است. لارو این آفت در سطح خاک از گیاه تغذیه کرده و موجب قطع ساقه می گردد.
Vavigated cutworm
تغذیه لارو این آفت در گیاهان جوان از طریق قطع ساقه در سطح خاک و حذف برگ موجب مرگ گیاهچه می گردد. لاروهای بزرگتر در طول روز زیر برگ پنهان شده و عصرهنگام مشغول تغذیه می شوند.

شپشک هویج

شپشک هویج (Carrot weevil)
حشره بالغ به رنگ قهوه‌ای تیره، لاروها سی شکل و سفید مایل به صورتی هستند و دارای یک سر قهوه‌ای زرد هستند. حشره بالغ در بقایای محصولات که در مزرعه باقی می‌مانند زمستان گذرانی می‌کند. لاروها حدود ۲ هفته قبل از مرحله‌ی شفیرگی در خاک تغذیه می‌کنند. این حشره شیارهای تیره نامنظم با الگوی زیگزاگ روی ریشه ایجاد می‌کند و ممکن است باعث زرد شدن برگ‌ها شود. این آفت در سال چندین نسل دارد. جهت کنترل و جلوگیری از آسیب محصول توسط این حشرات، بقایای زائد محصولات زراعی را از مزرعه حذف کنید. تناوب زراعی را رعایت کنید تا جمعیت حشره در خاک کاهش یابد.

نماتدها

Root-Knot nematode
Stubby Root Nematode
Needle Nematode
Lesion Nematod
نماتدها کرم های حلقوی و انگل های گیاهی میکروسکوپیک هستند که درون خاک و بافت گیاه زندگی می کنند.
فعالیت نماتدهای ریشه گرهی در هویج باعث چنگالی شدن ریشه، ریشه‌های مویی زیاد، پیچ و تاب خوردن و توقف رشد ریشه می شود و در نهایت موجب توقف و کاهش عملکرد محصول می گردد. نماتدها از طریق آزادکردن مواد شیمیایی تغذیه می کنند که این مواد موجب می شود سلول های گیاهی بدون تقسیم سلولی تقسیم شوند و سلول های تغذیه کننده عظیمی به صورت گال یا گره روی ریشه ظاهر شوند. در سطح خاک شاخ و برگ کلروتیک و کوتاه می شوند. نماتدهای سوزنی و ریشه دار علایم مشابهی در مزرعه ایجاد می کنند.
ترک کاشت در زمین دارای نماتد، ضدعفونی کردن خاک با نور خورشید به مدت ۴ تا ۶ هفته به‌طور موقت جمعیت نماتد را کاهش می‌دهد. تناوب زراعی به دلیل گستردگی میزبان نماتد چندان موثر نیست. حذف علف های هرز، استفاده از ارقام متحمل و مقاوم به نماتد و در برخی موارد کاشت زودهنگام بذر (برخی از نماتدها در دمای0C 18-10قادر به فعالیت نیستند) می تواند در کاهش خسارت موثر باشد.

بیماری ها: Cavity Spot

این بیماری توسط قارچ Pythium Sulcatum و P. Violae ایجاد می شود. این پاتوژن ها تمایل به دماهای خنک دارند و در دمای حدود0C 14/5 بهترین رشد را دارند، این بیماری توسط گونه های پیتیوم در هویج بصورت غالب مشاهده می شود. این بیماری در هویج موجب ظهور لکه های بیضی شکل فرورفته در امتداد نوک ریشه های هویج بالغ می شوند. این لکه ها بزرگ هستند و در مقیاس اینچ اندازه گیری می شوند. آلودگی در بخش یک سوم بالایی ریشه اتفاق می افتد. تناوب زراعی تا سه سال، اجتناب از آبیاری غرقابی و انجام آبیاری قطره ای برای حفظ حداقل رطوبت خاک، برداشت زودهنگام هویج قبل از رسیدگی کامل (هویج های بالغ به این بیماری حساسترند) برای کاهش خسارت این بیماری ضروری است.

اسکب

بیماری اسکب توسط باکتری به نام Streptomyces Scabies ایجاد می شود. حضور این پاتوژن در مزارع با کشت غالب سیب زمینی شایع است. این بیماری در محصولات ریشه ای علایم مختلفی از جمله لکه های فرورفته و برجسته ایجاد می کند و در اندام هوایی هیچگونه علایمی ندارد.

بیماری زردی هویج

Carrot-Aster yellows بیماری زردی هویج
این بیماری توسط انتقال موجود باکتری مانندی به نام فایتوپلاسما توسط حشره Aster leafhopper در هویج ایجاد می شود و می-تواند صدها گونه از گیاهان علوفه ای را تحت تأثیر خود قرار دهد، اما تأثیر آن در خانواده هویج مشهور است.
برگهای جدید زرد، کوچک و بدشکل می گردند. برگ های قدیمی تر رنگ قرمز-صورتی پیداکرده و ظاهر بوته جارویی شکل می شود.
برای کنترل این بیماری باید گیاهان آلوده در اولین فرصت حذف شوند. عامل این بیماری در تابستان فعال است و از آوندآبکش گیاهان میزبان تغذیه و در همین حین موجب انتقال فیتوپلاسما از گیاه آلوده به گیاه سالم می شود.

پوسیدگی نرم پنبه ای هویج

Cottony soft rot (white mold) پوسیدگی نرم پنبه ای
پوسیدگی گسترده ریشه منجر به پژمردگی و فروپاشی اندام هوایی می گردد. میسلیوم سفید پنبه ای روی بافت آلوده معمولا در پایه گیاه ظاهر می شود و در داخل این میسلیوم ها ساختارهای سیاه و نامنظمی به نام اسکلروتینا وجود دارد که اندازه آن ها بین 1-0/25 سانتیمتر است. اسکلروتینا در هر مرحله از رشد هویج باعث عفونت می شود.
قارچ عامل بیماری می‌تواند تا ۱۰ سال در خاک زنده بماند. احتمال ظهور بیماری در خاک‌هایی که به مدت طولانی (بیشتر از دو هفته) در حد اشباع نگه‌داشته شده بیشتر است. در مزارع هویج استفاده از آبیاری قطره‌ای ۵ تا ۸ سانتی‌متر زیر سطح خاک موجب کنترل خوب بیماری می گردد. شخم زدن عمیق خاک، هرس شاخ و برگ‌های هویج جهت افزایش گردش هوا نیز می‌تواند برای کنترل بیماری مفید واقع شود.

کپک پودری هویج

Powdery mildew کپک پودری
سفیدک پودری بیماری است که طیف وسیعی از گیاهان زراعی، باغی و سبزیجات را تحت تأثیر قرار می دهد. اکثر گونه های قارچی این بیماری دارای میزبان اختصاصی هستند و قارچ Erysiphe heracleid گیاه هویج را تحت تأثیر قرار می دهد.
تشکیل لایه نازک از میسلیوم و اسپورها روی شاخسار گیاه میزبان تشکیل می دهد که به صورت پودرسفیدی مشاهده می شود. به مرور زمان شاخسار مورد اثر به زردی گرائیده و از بین می رود، عملکرد محصول به میزان گیاهان مورد اثر کاهش خواهد یافت.
قارچ می‌تواند مسافت‌های طولانی را در هوا طی کند. ظهور بیماری با رطوبت بالا و درجه حرارت متوسط تشدید می‌شود. عفونت در مناطق سایه شدیدتر است. جهت کنترل و پیشگیری از ارقام مقاوم به سفیدک استفاده کنید. استفاده از قارچ‌کش‌های حفاظتی، پرهیز از کود دهی زیاد، استفاده از گوگرد در اوایل فصل و ابتدای بیماری توصیه می‌شود.

بوته میری هویج

بوته میری (Damping off)
بوته میری یکی از مشکلات شایع در گلخانه ها یا گیاهانی است که در شرایط مرطوب ویا خاک های خیس رشد می کنند. این بیماری از طریق دامنه وسیعی از پاتوژن های خاکزاد نظیر پیتیوم، فایتوفترا، رایزوکتونیا و گونه های فوزاریوم ایجاد می شود. معمولا گیاهان مورد اثر موفق به جوانه زنی نشده یا بلافاصله بعد از جوانه زنی پژمرده شده و می میرند. ساقه در خط خاک سیاه و چروک می شود. گونه پیتیوم در هویج منجر به مرگ ریشه می شود.
قارچ‌ها با آب، خاک یا تجهیزات آلوده پخش می‌شوند. جهت پیشگیری و کنترل بیماری از کاشت هویج در خاک‌های سنگین و فاقد زهکشی مناسب خودداری شده، رطوبت خاک در عمق بذر یکسان باشد، از آبیاری زیاد و زیرسطحی اجتناب شود. استفاده از بذرهایی با قوه نامیه و سرعت جوانه‌زنی بالا، عدم کشت عمقی بذر و ضدعفونی بذر قبل از کشت برای پیشگیری ضروری است. پیتیوم برای انتشار به آب آزاد نیاز دارد بنابراین برای کنترل این بیماری اجازه دهید خاک در فاصله بین دو آبیاری خشک شده تا از خسارت بیشتر جلوگیری گردد.

بیماری آلترناریا هویج

بیماری آلترناریا Alternaria (leaf blight)
علائم این بیماری شامل لکه‌هایی سبز یا قهوه‌ای آغشته به آب یا تاول مانند روی برگ‌ها که در صورت گسترش بیماری به رنگ قهوه‌ای تیره یا سیاه تبدیل می‌شوند. این لکه‌ها ممکن است باعث ایجاد زخم در برگ‌ها و زرد شدن آن‌ها شوند. در بعضی موارد این لکه‌ها در دمبرگ هم به وجود می‌آید. شاخ و برگ مرطوب، آب‌وهوای گرم، مه و باران باعث پیشرفت بیماری می‌شوند. قارچ عامل بیماری در خاک بر روی بقایای زراعی زنده می‌ماند؛ اما در صورت تجزیه شدن بقایای گیاهی از بین می‌رود. کنترل بیماری در شرایط گرم و مرطوب مشکل است. قبل از کاشت نیز بذرها را با قارچ‌کش یا آب گرم ضدعفونی کنید.

بیماری پوسیدگی سیاه هویج

بیماری پوسیدگی سیاه Alternaria radiciana (black rot)
خشک شدن نهال‌ها، نکروز ریشه و تاج، سیاه شدن ریشه هویج، بلایت شاخساره، سیاه و نکروز شدن قسمت پایین برگ‌ها از علائم بیماری می‌باشد. بیماری از طریق بذر آلوده پخش می‌شود و می‌تواند تا ۸ سال در خاک زنده بماند. کنترل پوسیدگی سیاه دشوار است و می‌تواند برای مدت طولانی در خاک زنده بماند. جهت پیشگیری و کنترل بیماری تناوب زراعی طولانی‌مدت، خارج کردن بقایای محصول از مزرعه یا زدن شخم عمیق، کشت رقم های مقاوم، استفاده از بذرهای ضدعفونی شده و تیمار بذرها با آب گرم قبل از کاشت توصیه می‌شود.

پوسیدگی نرم باکتریایی هویج

پوسیدگی نرم باکتریایی (Soft rot)
این بیماری باکتریایی است که توسط Erwinia carotovora, E.chrysanthemi, p.marginalis ایجاد می‌شود. لکه‌هایی به رنگ نارنجی پررنگ و فرورفته که باعث فروپاشی و نرم شدن بافت مخصوصاً بافت‌های پارانشیمی می‌شود. باکتری‌ها از طریق زخم وارد گیاهان می‌شوند و ظهور بیماری به دوره‌ی طولانی اشباع خاک از آب نیاز دارد. جهت پیشگیری و کنترل هویج را در خاک‌های سبک و خوب زهکشی شده کشت کنید. اجازه دهید که گیاهان قبل از آبیاری خشک شوند. از زخم شدن گیاهان در هنگام برداشت جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری جلوگیری کنید. همه تجهیزات را به‌طور مرتب ضدعفونی کنید.

سفیدک داخلی هویج

علائم بیماری شامل لکه‌های زرد در سطح بالایی برگ‌ها، رشد کرکی سفید در قسمت زیرین برگ‌ها، در صورت پیشرفت بیماری، لکه‌ها تیره‌تر می‌شوند. سفیدک داخلی بر برگ‌های جوان و براق اثر می‌گذارد. ظهور و گسترش بیماری در صورت مرطوب ماندن طولانی‌مدت برگ‌ها دیده می‌شود. جهت پیشگیری و کنترل بیماری از بذر فاقد پاتوژن و ضدعفونی شده استفاده کنید. همچنین گیاهان را با تراکم مناسب کشت کرده (تراکم بالا بیماری را تشدید می‌کند) و تناوب زراعی با محصولاتی غیر از تیره‌ی چتریان را رعایت کنید.

ویروس موزائیک کرفس

Celery Mosaic Virus (CemV) ویروس موزائیک کرفس
این ویروس گروه وسیعی از محصولات گیاهان تیره چتریان از جمله هویج را تحت تأثیر خود قرار می دهد. این بیماری توسط آلودگی سیستمیک ویروسی پاتوژن CeMV ایجاد می گردد. کاهش معنی دار عملکرد در محصولات مزارع آلوده شده گزارش شده است. از علایم این ویروس ظهور منقوطه های ورقه ای بین سطح بین-رگبرگی، پاک شدن رگبرگ، رگبرگ های باریک، پیچ خورده و حجیم شده روی شاخ و برگ اشاره کرد.
گیاه آلوده شده در مراحل ابتدایی رشد دچار توقف رشد، کوتاه شدن طول دمبرگ و کاهش تاج پوششی می گردند.